Content
Jeżeli drżenie powieki nie ustępuje po wprowadzeniu zmian w stylu życia, takich jak zwiększenie ilości snu, redukcja stresu oraz wzbogacenie diety, warto zastanowić się nad wizytą u specjalisty. Choć przyczyna zjawiska drżenia powieki zwykle bywa banalna i łatwa do wyleczenia, to drganie mięśnia okrężnego oka może być również objawem poważnych chorób o podłożu neurologicznym. Diagnostyka tego zjawiska uwzględnia między innymi stwardnienie rozsiane, porażenie nerwu twarzowego, dystonie oraz zespół Tourette’a. W przypadku utrzymującego się drgania powieki pomocna może być suplementacja magnezu, szczególnie jeśli potwierdzono jego niedobór.
W poważniejszych przypadkach, takich jak zaburzenia neurologiczne typu dystonie, konieczne bywa leczenie farmakologiczne. W terapii uporczywego blefarospazmu stosuje się toksynę botulinową (botoks), która hamuje mimowolne skurcze mięśni. Gdy objawom towarzyszą inne niepokojące symptomy lub drganie trwa długo, niezbędna jest konsultacja okulistyczna lub neurologiczna. Wizyta u lekarza jest wskazana, gdy drżenie powieki trwa dłużej niż kilka dni, a objawy są uciążliwe.
Drżąca powieka u kobiet w ciąży
Osoby ze skórą tłustą skarżą się na nadmierne błyszczenie się, widoczne i rozszerzone pory oraz pojawiający się trądzik. Pielęgnacja skóry tłustej opiera się na odpowiednim jej nawilżaniu, regulacji pracy gruczołów łojowych, zmniejszeniu ilości sebum oraz zapobieganiu powstawania zaskórników i krostek. Warto wtedy sięgnąć po kosmetyki złuszczające, nawilżające i przeciwtrądzikowe. Cechą charakterystyczną zespołu Gillesa de la Tourette’a jest jednoczesne występowanie tików ruchowych i wokalnych. Te pierwsze to szybkie, nierytmiczne, nawracające mimowolne ruchy – proste lub złożone. Proste (wysuwanie języka, mruganie powiekami) polegają na skurczu jednej grupy mięśni.
Ważne składniki odżywcze dla zrelaksowanych mięśni oka:
Jest to choroba charakteryzująca się zaburzeniami w przesyłaniu drganie górnej powieki impulsów nerwowych, której przyczyny nie są nadal do końca poznane. Stwardnienie rozsiane zazwyczaj pojawia się między dwudziestym a czterdziestym rokiem życia i aż dwukrotnie częściej diagnozowane jest u kobiet. Podwójne widzenie czy ubytki w polu widzenia oraz zaburzenia widzenia barw, to inne objawy okulistyczne pojawiające się w przebiegu tej choroby. Drganie powieki może pojawić się także jako objaw podrażnienia spojówki czy rogówki. Profilaktyka „skaczącej” powieki sprowadza się do dbania o zdrowy styl życia.
Mogą powodować hipomagnezemię i/lub hipokalcemię, czyli bezpośrednie przyczyny skurczów mięśni. Istotne są również tiazydy (np. hydrochlorotiazyd) zwiększające wydalanie magnezu, ale nasilające wzrost poziomu wapnia. W większości przypadków drganie powieki jest nieszkodliwe i ustępuje samoistnie.
Zrozumienie, co oznacza drgająca powieka, wymaga rozważenia różnych czynników. W przypadku, gdy za drganie powieki odpowiada kurcz powiek, czy połowiczy kurcz twarzy w leczeniu stosuje się często toksynę botulinową. Podanie toksyny botulinowej skutkuje porażeniem części konkretnego mięśnia, a tym samym uniemożliwieniem skurczu.
Najczęściej winny jest stres, zmęczenie lub niedobór magnezu. Sprawdź, co jeszcze może oznaczać ten objaw i jak sobie z nim radzić. Zespół suchego oka to kolejne schorzenie, któremu może towarzyszyć drganie powieki. Mowa o zespole symptomów, wynikających z niedoboru wydzieliny łzowej lub nieprawidłowej struktury filmu łzowego.
Czy drganie powieki może być wywołane przez problemy emocjonalne, np. stany lękowe lub depresję?
Dowiesz się również, jakie badania laboratoryjne warto wykonać przy drgającej powiece. Zjawisko drgania ma miejsce głównie w górnej powiece, choć nie wykluczone jest ono również w dolnej. Warto zaznaczyć, że drganie powieki zazwyczaj trwa kilka minut. Ciekawostką jest fakt, że powieka może drgać nawet kilka razy na sekundę. Szybkie, mimowolne, powtarzające się ruchy powiek, to tak zwana drgająca powieka. Dowiedz się, jakie mogą być tego przyczyny i kiedy drganie powieki jest powodem do niepokoju.
- Jeśli objaw pojawia się po wprowadzeniu nowego leku, warto skonsultować to z lekarzem.
- Wraz z nadmiarem stresu i zbyt małą ilością snu mogą przyczyniać się do nasilenia dolegliwości.
- W trakcie spaceru pozytywnie wpływa na samopoczucie i poziom witaminy D.
- Warto zaznaczyć, że drganie powieki zazwyczaj trwa kilka minut.
Oko – budowa, funkcje, najczęstsze choroby oczu
Skacząca powieka i objawy, takie jak bóle głowy lub oczu, zawroty głowy czy drgania innych partii mięśniowych, drżenia policzka lub drętwienie twarzy są zawsze sygnałem alarmowym. Wówczas konieczne jest skonsultowanie się ze specjalistą – okulistą lub neurologiem. W sytuacji, gdy oko jest zmęczone, prawdopodobieństwo skurczu otaczających go mięśni i drganie powieki jest znacznie większe. Drgająca powieka jest zwykle związana z prozaicznymi problemami, np.
Drżąca powieka może pojawić się podczas porażenia Bella, zwanego także samoistnym porażeniem nerwu twarzowego. Ten objaw neurologiczny o zróżnicowanym podłożu nazywany jest potocznie paraliżem twarzy. Także nikotyna wpływa na układ nerwowy, co może prowadzić do różnych objawów neurologicznych, w tym miokinii powieki.
Drgająca powieka często jest wynikiem czynników takich jak stres, zmęczenie, odwodnienie, nadmierne spożywanie substancji stymulujących czy stanów zapalnych w okolicach oka. W większości przypadków jest to zjawisko przemijające i niegroźne. Jednak jeśli problem jest uporczywy lub towarzyszą mu inne objawy, warto skonsultować się z lekarzem w celu dokładniejszej diagnozy i ewentualnego leczenia. Jak widać, ciężko jednoznacznie stwierdzić, co powoduje drganie powieki. Niektóre ze schorzeń wywołujących drgania oczu zależą od prowadzonego trybu życia, inne wynikają z toczącej się w organizmie choroby i wymagają leczenia.
Inne możliwe przyczyny drgania powieki
Należy ograniczyć poziomu stresu, dobrym pomysłem jest stosowanie różnego rodzaju technik relaksacyjnych. W przypadku suplementacji preparatami leczniczymi z magnezem warto wybrać postać tabletki dojelitowej, która zawiera specjalną otoczkę i chroni zawartość tabletki przez kwaśnym środowiskiem żołądka. Gwarantuje to, że jony magnezu trafią do jelita cienkiego, czyli miejsca ich najefektywniejszego wchłaniania.